UCLouvain, Earth and Life Institute / Forest ecology
De vertaling van deze getuigenis werd automatisch gegenereerd door een vertaalprogramma. Bedankt voor uw begrip.
Als milieuactivist en bosmecoloog maak ik me zorgen over de gevolgen die wereldwijde veranderingen kunnen hebben voor de gezondheid van bossen over de hele wereld. Deze effecten kunnen direct (sterfte als gevolg van droogte als gevolg van klimaatverandering) of indirect (bijvoorbeeld bosbranden met de grootste intensiteit) zijn. Bomen worden geconfronteerd met milieuomstandigheden (abiotische en biotische risico’s) waarvoor ze niet worden gebruikt en dit heeft gevolgen voor hun productiviteit en gezondheid en verhoogt het risico op sterfte. Bossen leveren veel ecosysteemdiensten aan onze samenlevingen, waarvan de meest populaire juist de beperking van de klimaatverandering is, en daarom vergroot het verlies van bossen onze kwetsbaarheid.
Met het oog op deze dreiging heb ik als vrouw, moeder en wetenschapper besloten om te beginnen met kleine veranderingen in mijn manier van leven en op mijn werkplek. Ik moest me coherent voelen en mijn zorgen omzetten in liefdesacties voor onze planeet en alle levensomstandigheden, zonder te wachten op een echte politieke wil om ons te leiden. Sleutelwoorden zijn: eenvoud, billijkheid, organisch, ethiek. Deze wijzigingen omvatten: i) mobiliteit: Ik probeer niet meer dan een jaar op twee om privé-redenen een vliegtuig te nemen, één keer per jaar voor mijn werk; ik woon zeer dicht bij mijn werk; ii) voeding: Ik heb onze vleesconsumptie thuis sterk verminderd, we zijn gestopt met het kopen van industrieel voedsel en we zijn vooral biologisch geworden; iii) verspilling: ik probeer te evolueren naar een manier van leven zonder afval en heb een groep opgericht op mijn werkplek waar we acties plannen; iv) kleding, elektronica: meestal tweedehands of met een milieukeurmerk; iv) houding: Ik heb mij aangesloten bij groepen die actief zijn in deze acties om onszelf te motiveren.
De belangrijkste moeilijkheden zijn: het steeds terugkerende gevoel van hulpeloosheid aan te pakken, de relevante informatie te vinden, het gebrek aan alternatieven (bijvoorbeeld voor mobiliteit) en steun van de openbare diensten, het innerlijke werk dat ik moet doen om mijn prioriteiten inzake welzijn te herdefiniëren.
De belangrijkste verandering is om ons bewustzijn van onze onderlinge afhankelijkheid met de natuur te vergroten: om ons energieverbruik op een betaalbare manier te verminderen; om te investeren in hernieuwbare energieën (maar niet ten koste van meer aantasting van ecosystemen: het “hoe” zal er toe doen!); om te investeren in efficiënt en betaalbaar openbaar vervoer; om massaal te investeren in onderwijs dat dicht bij de natuur staat; om meer solidariteit en banden in onze gemeenschappen te creëren.
Als milieuactivist en bosmecoloog maak ik me zorgen over de gevolgen die wereldwijde veranderingen kunnen hebben voor de gezondheid van bossen over de hele wereld. Deze effecten kunnen direct (sterfte als gevolg van droogte als gevolg van klimaatverandering) of indirect (bijvoorbeeld bosbranden met de grootste intensiteit) zijn. Bomen worden geconfronteerd met milieuomstandigheden (abiotische en biotische risico’s) waarvoor ze niet worden gebruikt en dit heeft gevolgen voor hun productiviteit en gezondheid en verhoogt het risico op sterfte. Bossen leveren veel ecosysteemdiensten aan onze samenlevingen, waarvan de meest populaire juist de beperking van de klimaatverandering is, en daarom vergroot het verlies van bossen onze kwetsbaarheid.
Met het oog op deze dreiging heb ik als vrouw, moeder en wetenschapper besloten om te beginnen met kleine veranderingen in mijn manier van leven en op mijn werkplek. Ik moest me coherent voelen en mijn zorgen omzetten in liefdesacties voor onze planeet en alle levensomstandigheden, zonder te wachten op een echte politieke wil om ons te leiden. Sleutelwoorden zijn: eenvoud, billijkheid, organisch, ethiek. Deze wijzigingen omvatten: i) mobiliteit: Ik probeer niet meer dan een jaar op twee om privé-redenen een vliegtuig te nemen, één keer per jaar voor mijn werk; ik woon zeer dicht bij mijn werk; ii) voeding: Ik heb onze vleesconsumptie thuis sterk verminderd, we zijn gestopt met het kopen van industrieel voedsel en we zijn vooral biologisch geworden; iii) verspilling: ik probeer te evolueren naar een manier van leven zonder afval en heb een groep opgericht op mijn werkplek waar we acties plannen; iv) kleding, elektronica: meestal tweedehands of met een milieukeurmerk; iv) houding: Ik heb mij aangesloten bij groepen die actief zijn in deze acties om onszelf te motiveren.
De belangrijkste moeilijkheden zijn: het steeds terugkerende gevoel van hulpeloosheid aan te pakken, de relevante informatie te vinden, het gebrek aan alternatieven (bijvoorbeeld voor mobiliteit) en steun van de openbare diensten, het innerlijke werk dat ik moet doen om mijn prioriteiten inzake welzijn te herdefiniëren.
De belangrijkste verandering is om ons bewustzijn van onze onderlinge afhankelijkheid met de natuur te vergroten: om ons energieverbruik op een betaalbare manier te verminderen; om te investeren in hernieuwbare energieën (maar niet ten koste van meer aantasting van ecosystemen: het “hoe” zal er toe doen!); om te investeren in efficiënt en betaalbaar openbaar vervoer; om massaal te investeren in onderwijs dat dicht bij de natuur staat; om meer solidariteit en banden in onze gemeenschappen te creëren.
Originally posted 2019-03-11 07:44:08.