Marius Gilbert / FNRS Senior Research Associate

Université Libre de Bruxelles / Agronomy, geography, epidemiology, livestock mapping

De vertaling van deze getuigenis werd automatisch gegenereerd door een vertaalprogramma. Bedankt voor uw begrip.

Mijn belangrijkste zorgen met betrekking tot klimaatverandering zijn verdere toekomstige ongelijkheden en ontwrichting van samenlevingen. Zelfs als het toekomstige klimaat hier relatief levensvatbaar blijft, zullen mensen die aan een hard klimaat worden blootgesteld, niet stil blijven waar ze zich bevinden. De migrantencrisis waarschuwt ons op tragische wijze voor wat er in de toekomst nog erger kan worden.
Mijn belangrijkste acties zijn tweeledig. Op persoonlijk vlak zijn we verhuisd naar een passiefhuis, ik gebruik nu de trein en het openbaar vervoer voor mijn dagelijkse mobiliteit en ik probeer lokaal te eten, hoewel ik nog steeds een auto bezit, en vluchten te nemen. Op professioneel niveau levert mijn onderzoek hoogwaardige wereldwijde gegevensreeksen over de distributie van vee en deze zijn essentieel om de wereldwijde milieu-impact van de veehouderij te meten en te verminderen en om wegen te vinden naar een duurzamere veehouderij.
Ik zie verschillende obstakels die verandering in de weg staan. In de eerste plaats zijn efficiënte maatregelen om de klimaatverandering aan te pakken niet populair omdat ze van invloed zijn op het comfort en de gewoonten. In een systeem met representatieve verkiezingen waarbij de taak van de politici om de paar jaar op het spel staat, worden effectieve maatregelen een politieke zelfmoord.
Ten tweede bevinden we ons in een mondiaal economisch systeem en is het bestuur grotendeels nationaal. Welke regering zou het risico nemen van sterke maatregelen die van invloed zijn op het concurrentievermogen van haar ondernemingen? Dit vraagt om een sterk mondiaal bestuur, en dat hebben we niet.
Ten derde, de mythe van de “heilige technologie die ons allen zal redden” is diep geworteld in de geest van degenen die weigeren de omvang en urgentie van de wereldwijde milieucrisis onder ogen te zien. Geen enkele technologie kan op duurzame wijze voldoen aan de sterke stijging van de vraag naar energie en materialen in verband met het toegenomen verbruik per hoofd van de bevolking in het grootste deel van de wereld. Technologische ontwikkeling en adoptie kost tijd, we hebben te weinig tijd, en klimaatverandering is slechts één aspect van de wereldwijde milieucrisis.
Daarnaast is er het waardenstelsel. Een persoon die als “succesvol” wordt beschouwd, heeft een aanzienlijke voetafdruk door de consumptie van voedsel, goederen, mobiliteit en ruimte. Marketing versterkt permanent het geloof dat ons geluk verbonden is met consumptie en de toegenomen ongelijkheid versterkt het gevoel van onrechtvaardigheid van degenen die zich buitengesloten voelen van het consumptiesysteem.
Wat nodig is, en dat gaat te langzaam, is een nieuw systeem van waarden waarbij de mate van individuele en collectieve vooruitgang immaterieel wordt. Dingen zoals sociale banden, emotionele grenzen, harde vaardigheden, zachte vaardigheden. Het is een moeilijke uitdaging, maar we hebben niet veel keuze om de trend om te keren.

Originally posted 2018-12-11 19:44:16.

%d bloggers vinden dit leuk: