Farid DAHDOUH-GUEBAS / Professor

ULB / Mangrove ecology and socio-ecology

De vertaling van deze getuigenis werd automatisch gegenereerd door een vertaalprogramma. Bedankt voor uw begrip.

MANGROVEN zijn (sub)tropische bossen op het raakvlak tussen zee en land en herbergen een UNIEKE biodiversiteit die is aangepast aan het aquatische en terrestrische leven, inclusief het vermogen om met zout water om te gaan. Deze bossen bieden een breed scala aan ecosysteemfuncties en bieden goederen en diensten aan de menselijke bevolking die afhankelijk zijn van mangroven in de >120 landen waar mangroven te vinden zijn. Om maar een paar voorbeelden te geven: de bovengrondse mangrovewortels bieden een toevluchtsoord voor vissen en schelpdiersoorten (belangrijk voor de visserij), mangrovebossen slaan enorme hoeveelheden koolstof op (3 keer zoveel als tropische regenwouden) en ze beschermen de kust door te fungeren als een buffer tegen oceaanstromingen.
Mangrovebossen worden in toenemende mate door menselijke druk en klimaatverandering gedomineerd. De stijging van de zeespiegel, de omschakeling naar toeristische plaatsen, garnalenvijvers en andere infrastructuur, onder andere, brengen het bestaan van kleine en grote mangrovevijvers wereldwijd in gevaar, van planten- en diersoorten die het mangrove-ecosysteem vormen en van de ECOSYSTEM FUNCTIES, GOEDEREN en DIENSTEN.
Om mangroven te beschermen kunnen veel belanghebbenden een bijdrage leveren. Als wetenschappers bestuderen we de dynamiek van mangrove landschappen door middel van teledetectie, veldwerk, socio-economische enquêtes waarbij alle belanghebbenden, van de lokale bevolking tot politici, enz. worden betrokken, evalueren we de gezondheidstoestand en de veerkracht van de mangroves, en onderzoeken we hoe mangroveherstel en -beheer ten voordele van de samenleving kan worden uitgevoerd. Als persoon kunnen we stoppen met het eten van garnalen uit de vele Aziatische landen die mangrovebossen vernietigen om het land om te vormen tot niet-duurzame garnalenteelt. De grootste moeilijkheid bij de bescherming van mangrovebossen op lokale schaal is het gebrek aan politieke wil of de versnippering van politieke verantwoordelijkheden. Op mondiaal niveau wordt de bescherming van de mangrove-biodiversiteit belemmerd door een algemeen gevoel van voldoende mangrovebossen wereldwijd. Terwijl de verspreiding van mangroven inderdaad groot is, is de realiteit dat hun oppervlakte de laatste decennia enorm is afgenomen. Naar schatting is wereldwijd 35-86% van de mangroven verloren gegaan en het jaarlijkse verlies ligt tussen de 1 en 2% per jaar.
Ondanks de vele eigendommen en levens die verloren zijn gegaan in tsunami’s, waar mangroven bescherming hadden kunnen bieden als ze niet waren opgeruimd, wordt de wereld nog steeds herinnerd aan dergelijke ecosysteemdiensten wanneer rampen toeslaan. Verandering in de samenleving en op politiek niveau gebeurt in de nasleep van dergelijke rampen, maar ik vraag me af: hebben we echt elke 10 jaar een ramp nodig om de mangroven te beschermen ?
http://www.ulb.ac.be/sciences/biocomplexity/

Originally posted 2018-05-01 09:45:39.

%d bloggers vinden dit leuk: