Earth and Life Institute, Université catholique de Louvain / Climatology
De vertaling van deze getuigenis werd automatisch gegenereerd door een vertaalprogramma. Bedankt voor uw begrip.
Na het laatste speciale IPCC-rapport moeten we onze CO2-uitstoot in 2030 met ongeveer 45% verminderen ten opzichte van 2010 om de opwarming van de aarde tot 1,5°C te beperken. We zijn in 2019 en we komen steeds dichter bij deze grens. Vandaag de dag maak ik me vooral zorgen over de snelheid waarmee milieu- en klimaatveranderingen zich voordoen, in vergelijking met de politieke inertie met betrekking tot milieukwesties: de overgrote meerderheid van de politici van vandaag lijkt niet te begrijpen of wil niet begrijpen hoe ernstig en urgent de situatie is. De huidige milieucrisis bedreigt verschillende aspecten van ons leven, maar dit is niet onze prioriteit en de prioriteit van het economische systeem waarin we leven.
Toen ik opgroeide, heb ik geleidelijk veranderingen doorgevoerd om mijn individuele impact te minimaliseren, door aandacht te besteden aan alles wat ik koop, alles wat ik draag en alles wat ik eet (zelfgemaakt, tweedehands, organisch, lokaal, nul-afval/plastic voor zover mogelijk), door het afval dat ik produceer te verminderen, door voorrang te geven aan koolstofarm transport, door minder maar beter in het algemeen te kopen (wat vereist dat ik moet nadenken over wat ik werkelijk nodig heb). Ik ben al 6 jaar vegetariër door ecologisch bewustzijn en ethiek. Ik ben me ervan bewust dat individuele veranderingen van cruciaal belang zijn, maar niet voldoende omdat er nu wereldwijde veranderingen in ons politieke en economische systeem en in alle aspecten van de samenleving in het algemeen nodig zijn. Het probleem als persoon is ook niet om overweldigd te worden door een gevoel van schuldgevoel over het feit dat we niet genoeg doen, omdat we niet altijd tijd of geld of mogelijkheden hebben om dat te doen, en een gevoel van machteloosheid tegen een politiek en economisch systeem dat niet snel genoeg lijkt te reageren op de mondiale sociale en ecologische uitdagingen en meer specifiek onze individuele zorgen. Vandaag de dag blijven duurzame oplossingen alleen toegankelijk voor rijkere sociale klassen en landen, terwijl materiële groei ons belangrijkste concept van ontwikkeling blijft, iets wat niet haalbaar is om de milieu-uitdagingen aan te gaan: sociale en milieucrisis zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het groeiende aantal burgerinitiatieven voor een overgang naar een sociaal en ecologisch duurzamere wereld, de recente gebeurtenissen in verschillende landen en dit initiatief zijn voor mij belangrijke veranderingen die laten zien dat veel mensen bereid zijn onze manier van leven drastisch en snel te veranderen om de klimaatverandering en de achteruitgang van het milieu te bestrijden, samen met sociale kwesties, en die, naar ik hoop, zullen leiden tot snelle en drastische politieke reacties.
Originally posted 2018-05-23 15:47:19.