UNamur-URBE-LEGE / Organism Biology and Ecology
De vertaling van deze getuigenis werd automatisch gegenereerd door een vertaalprogramma. Bedankt voor uw begrip.
Belangrijkste aandachtspunten: als bioloog weet ik dat de geschiedenis van de aarde een opeenvolging was van opeenvolgende massale uitsterven, gevolgd door herkolonisaties en biodiversiteitsexplosies. Ik was eerst vrij zeker van de veiligheid van het leven op aarde, en ik was er vrij zeker van dat mensen niet in staat zouden zijn om het leven uit te sterven, zelfs niet door het te willen. Ik was overtuigd van onze fouten en onzorgvuldigheid die ertoe konden leiden dat veel soorten – waarschijnlijk ook de onze – zouden verdwijnen, maar nog steeds zouden sommige soorten overblijven en het leven weer tot bloei laten komen. Maar nu, wetende dat het broeikasgas dat we nu vrijkomen, het milieu nog vele jaren zal opwarmen, wetende dat we de vervuiling niet zullen tegenhouden en wetende dat het leven tijd nodig heeft om zich aan te passen, heb ik er steeds minder vertrouwen in. En toch, handelend om alle soorten te beschermen die toch al verloren zouden gaan, denk ik dat dat het de moeite waard is. Achter biodiversiteit gaat ook de kwestie van sociale rechtvaardigheid schuil. Afrika loopt een groter risico op de gevolgen van de opwarming van de aarde, terwijl zij waarschijnlijk minder verantwoordelijk zijn voor het fenomeen, dit is zo oneerlijk en weerzinwekkend. En dan is er nog de kwestie van de toekomstige generaties. Alle kinderen zullen leven met de gevolgen van onze nalatigheid en onbezorgdheid. Wat voor soort erfenis willen we bieden? – Acties: Ik heb geen auto, ik heb geen vliegtuig gebruikt sinds minstens 10 jaar, ik reis te voet, per fiets of per trein als het mogelijk is, ik probeer niet zo veel te vertrouwen op de auto van iemand anders. Ik probeer minder vlees te eten dan voorheen, ik geef de voorkeur aan lokaal en seizoensgebonden eten. Ik probeer mijn afvalproductie zo veel mogelijk te verminderen. Ik ben van plan om mijn huis te isoleren, te beginnen met permacultuur, om minder afhankelijk te worden van grote bedrijven. – Moeilijkheden: het is soms moeilijk om zonder auto op het platteland te leven, soms verleidelijk om voor minder milieuvriendelijk voedsel te kiezen en ook zeer moeilijk om de afvalproductie te verminderen. – Belangrijkste veranderingen: om een soort sociale rechtvaardigheid op kleinere schaal mogelijk te maken en te voorkomen dat de reactie “als het hun niet kan schelen, kan het mij ook niet schelen” wordt vervangen door “als het hun iets kan schelen, dan doe ik dat”, kunnen enkele praktische maatregelen in de vorm van wetten worden uitgevoerd. Maar dit mag geen beperking van de individuele vrijheid worden, en men moet ervan overtuigd zijn dat deze maatregelen voor iedereen gunstig zijn. In eerste instantie moeten er prijscampagnes worden opgezet, omdat te veel mensen zich nog steeds niet betrokken voelen. De ontwikkeling van eco-vriendelijke winkels en openbaar vervoer zou naar mijn mening ook helpen.
Originally posted 2018-04-30 07:15:22.