University of Namur / Geography and socio-environmental studies
De vertaling van deze getuigenis werd automatisch gegenereerd door een vertaalprogramma. Bedankt voor uw begrip.
Als geograaf die de veranderingen in landgebruik en de impact ervan op het milieu, de biodiversiteit en de maatschappij bestudeert, maak ik me grote zorgen over de drastische daling van het aantal boerderijen en boeren in België en elders in de wereld. Ik ben er vast van overtuigd dat een eerste en noodzakelijke stap in de richting van duurzaamheid bestaat uit het veranderen van de manier waarop we voedsel produceren, en dat agro-ecologie de weg vooruit is. Het voeden van onszelf is immers onze meest fundamentele behoefte!
Terwijl ik zelf voedsel probeer te verbouwen, beter voedsel te eten en te stoppen met vliegen, hebben de meeste van mijn acties betrekking op de manier waarop ik les geef en onderzoek doe. De allereerste boodschap die mijn bachelorstudenten van mij horen is dat we verschillende planetaire grenzen hebben overschreden, waaronder de klimaatverandering en het verlies aan biodiversiteit, en dit is grotendeels te wijten aan de industriële landbouw. Sinds vorig jaar coördineer ik een masteropleiding in Smart Rurality, waarin ik mij sterk richt op het begrip transitie en wat we moeten doen om duurzame en sociaal rechtvaardige rurale landschappen te bereiken. Ik geloof dat te veel mensen zich richten op steden, terwijl het hart van het leven in plattelandsgebieden klopt. In het verlengde hiervan en vanuit een onderzoeksperspectief probeer ik me in te zetten voor participatief actie-onderzoek, om samen met de mensen die er het meest mee te maken hebben, veranderingsacties op te zetten. Met mijn team werken we op territoriale basis, om te proberen de overgang naar agro-ecologie te vergemakkelijken, als eerste stap naar bredere transities naar duurzame plattelandsgebieden.
Er zijn aanzienlijke belemmeringen voor verandering in de universiteiten en de academische wereld in het algemeen. Academici worden beoordeeld op basis van persoonlijke prestaties en niet op basis van inter- of transdisciplinair werk, maar op basis van persoonlijke prestaties, en nog steeds financieren financiers van onderzoek dat schadelijk is voor de samenleving en het milieu. Tot slot is er een groot gebrek aan financiële middelen voor participatief actieonderzoek. Dergelijk onderzoek is echter essentieel om wetenschappelijke en andere vormen van kennis met elkaar te verzoenen en sociale innovaties te co-creëren die de brede samenleving en het milieu ten goede komen.
Op maatschappelijk en politiek niveau moet de aandacht worden verlegd van het bevorderen van economische groei naar het verminderen van ongelijkheden. De ongelijkheden blijven groeien en zijn in alle dimensies van de samenleving waarneembaar, ook in de manier waarop we land gebruiken. We produceren meer dan genoeg voedsel om de wereld te voeden, maar miljoenen mensen hebben niet genoeg te eten. Het is duidelijk dat onze taart groot genoeg is, maar we moeten hem beter delen.
Originally posted 2018-08-10 03:30:29.