Antwerp University / Physics
De vertaling van deze getuigenis werd automatisch gegenereerd door een vertaalprogramma. Bedankt voor uw begrip.
Ik herinner me het moment dat ik me het scherpst realiseerde dat mijn acties en mijn zorgen niet op één lijn lagen. Ik was op de luchthaven in Noorwegen in afwachting van mijn terugvlucht, na slechts één dag als lid van een Ph.D.-jury te zijn geweest. Om een ceremoniële rol te spelen -sinds een doctoraat nooit wordt gestopt in het laatste stadium- had ik mijn ecologische voetafdruk aanzienlijk vergroot. Ik voelde een plotselinge en dringende schaamtegevoelens, omdat ik mijn eigen niveau niet heb gehaald. Ik geef les over planetaire thermodynamica en ben me terdege bewust van de onontkoombare fysica achter het stralingsforceren. Waarom was het dan zo moeilijk voor mij om een belangrijke bron van mijn CO2-uitstoot aan te pakken – vliegen? Ik had minder moeite om mijn vleesconsumptie drastisch te verminderen dan om het aantal vluchten te verminderen. Mede door de manier waarop we geëvalueerd en geëvalueerd worden. Als academisch wetenschapper wordt van je verwacht dat je een internationaal netwerk van collega’s opbouwt, actief bijdraagt aan conferenties over de hele wereld en deel uitmaakt van een ceremoniële jury. Het is ingebouwd in de belangrijkste prestatie-indices die tegenwoordig door de universiteit worden gewaardeerd. Het is ingebouwd in de manier waarop wetenschappers geacht worden met elkaar om te gaan. Als ik dit verander, kan ik mijn eigen slechte gewoontes op het gebied van werk veranderen. Ik heb mijn vliegreizen in verband met mijn werk beperkt, ook al levert het me minder punten op bij de functiewaardering. Ik ga met de trein naar Europese bestemmingen en dat doet me meer nadenken over de vraag of reizen echt nodig is. Ik moedig mijn team aan hetzelfde te doen. Ik compenseer de resterende vliegmijlen voor mij en mijn team door middel van herbebossingsprogramma’s die door mijn collega’s van de biologen zijn opgezet. Ook al voelt deze CO2-compensatie als bedrog en een manier om een slechte gewoonte voort te zetten, toch dring ik er bij mijn universiteit op aan om voor iedereen compenserende maatregelen te nemen. Dit maakt mensen op zijn minst bewust van de hoeveelheid luchtmijlen aan hun naam, en hopelijk kan het leiden tot een Noorse openbaring voor anderen.
Originally posted 2018-04-26 17:09:34.